Aanpassing Kadastraal Inkomen

Het kadastraal inkomen vormt de basis waarop in ons land de eigenaars op hun woningen worden belast. Het is een fictief huurinkomen dat aan elk onroerend goed wordt toegekend en waarop ondermeer de onroerende voorheffing wordt berekend. De grootte van het kadastraal inkomen wordt bepaald door de eigenschappen van de woning, maar ook door de ligging.

 De kadastrale inkomens van de huizen werden voor het laatst vastgelegd in 1975. Het was de bedoeling die om de tien jaren te herzien, maar dat is niet gebeurd. De kadastrale inkomens worden nu enkel geïndexeerd. Voor nieuwbouw bepaalt men het K.I. aan de hand van vergelijkingspunten.

 Wanneer men een bestaand gebouw gaat verbouwen, vergroten en sterk verbeteren moet in principe een herschatting van het K.I. gebeuren. Dat wordt door de fiscus opgevolgd aan de hand van de (ver)bouwvergunningen. In Vlaanderen is het aantal werken waarvoor een vergunning nodig is verminderd.

 Iedereen die een verbouwing doet moet dat in principe spontaan melden aan het kadaster. Maar dat gebeurt amper. Spontane aangiften zijn uiterst zeldzaam. Sinds 2006 werd geen enkele sanctie meer opgelegd voor het niet aangeven van een verbouwing.